तपस्या

आमच्या कर्मभूमीतील वॉशरुममधील अगदी ताजी ताजी घटना.

तसं बघायला गेलात तर अगदी मुंबईच्याच भाषेत सांगायचं तर इथे बहुतांशी मुली 'हॉट'च आहेत.
आमच्या ऑफिसमधील एक मुलगी. बायकांच्या वयाबद्दल तसं काही नक्की सांगता येत नाही. अंदाजे २८/२९ असावं. मी वॉशरुममध्ये शिरले तेव्हां बाई बेसिनला एकटं सोडून दाराकडे नुकत्या वळल्या होत्या. माझ्या कानांनी आवाज आधी टिपला आणि डोळे नंतर पोचले. गंगा वाहात होती आणि ही 'शंकरी' निघाली होती.
"Please close the tap, Shanti."
"याsss" एक खोल आवाज काढत 'हॉट' शांती वळली. 'कोल्ड' गंगा बंद झाली. घटना फारशी काही न आवडल्यामुळे माझ्याकडे दुर्लक्ष करत शांती निघून गेली.

पुढे?
पुढे काही नाही हो!
एव्हढंच वाटलं कि अगदी परदेशात MBA केलं म्हणजे माणूस सुशिक्षित होत नाही.
कितीही पैसे घाला. डॉक्टर, इंजिनीयर घडवा. पण म्हणून काही माणूस, सुशिक्षित म्हणण्याच्या लायकीचा होत नाही!

गंगा काहींच्या हाताशी असते! कधी धोधो वाहती, कधी कायम आटलेली. सगळ्यांसाठी ती वाहती रहावी म्हणून ती ताब्यात ठेवणे गरजेचे.

मग मनी प्रश्न असे उभे रहातात की...
आमची शांती, घरची गंगा देखील अशीच वाहती ठेवून आली आहे काय?
आमचे चौहान साहेब, त्यांच्या पॉश केम्स कॉर्नरवरील बंगल्यातील शॉवरची वाहती गंगा थोपवून आले काय?
आमचे टॉल, डार्क हँडसम आशुतोष, सकाळी जेव्हां जिममधून निघाले तेव्हां त्यांनी तेथील वॉशरुममधील गंगा नक्की बंद केली काय?

ना काही सर्टीफिकेट...
फायलीत अडकलेलं.
ना एक हुद्दा...
विझिटिंग कार्डावर छापलेला.

'सुशिक्षित'...

एक गुण.
by default न मिळणारा.
अंगात बाणवून घेतलेला....
तपस्येने.