पासष्टावी कला

काही वर्षांपूर्वी, माश्या मारायचे काम मी अतिशय सुंदर करत असे.
बाबांनी आम्हांला शिकवलंच होतं. कुठलंही काम एकदा अंगावर घेतलं की ते मन लावून आणि सुंदरच करावं. बाबांनी कौतुक करावं म्हणून मी झाडू अगदी जमिनीला घासून घासून कचरा काढत असे. बाबा देखील काही कमी नाहीत! माझा कचरा काढून झाला की पाय घासून खोलीभर एक चक्कर मारायचे. आणि मग पसंतीस माझं काम उतरलं तर म्हणायचे,"अनघा, कचरा बरिक छान काढते !" माझ्या अंगावर मुठभर मांसाची वाढ!

तर हे जरा विषयांतर झालं.

ह्या स्वभावधर्मानुसार माझ्यावर जेंव्हा माश्या मारायची वेळ आली तेंव्हा मी ते देखील काम अगदी मनावर घेतलं. त्यावर अभ्यास केला आणि काही दिवसातच ती देखील कला आत्मसात केली.
तुम्हांला आता प्रश्न पडला असेल की माझ्यावर ही वेळ आधी आलीच कशी! सांगते, ऐका!

छोटं बाळ नुकतंच निजलेलं असताना एका माशीमुळे त्याला जाग यावी आणि मग पुढच्या सगळ्याच कामांची उलथापालथ व्हावी ह्यासारखी वैतागवाणी गोष्ट दुसरी नसेल! आणि त्यातून मला जेंव्हा बाळ झालं तेंव्हा ही हल्लीची 'बाळ झाकून ठेवता' येण्याची सोय मुळीच नव्हती! आमच्या डोंबिवलीत तरी नव्हती! मग मी भराभर स्वयंपाकघरातील कामे आटपून माझ्या लेकीशेजारी हातात प्लास्टिकची एका विशिष्ट पद्धतीने बनवलेली तलवार घेऊन बसत असे. पावसाळ्यात हा त्रास भयंकर. सुरुवातीला मी माशी मारली की एक झप्प असा आवाज येत असे आणि मग ही माझी पालथी झोपलेली लेक बरोब्बर मान वर करून माझ्याकडे बघे! कि मग झालं. पुढची सगळी शांतता भंग. ते काही खरं नाही. गावी, बाबा लहान असताना म्हणे पट्टा छान मारायचे...सफाईने. तेच लक्ष्य डोक्यात धरून मग मी अशी काही हात फिरवायला शिकले की त्या माशीला मी हवेतल्या हवेत निर्वाणाला पाठवत असे. धारातीर्थी पडताना ती टुप्प असा देखील आवाज काढू शकत नसे! समजा लेकीजवळ जाऊन एखादी माशी बसलीच तर तिचा कारभार देखील मी असा काही शिताफीने संपवत असे की लेकीच्या ह्या कानाचा त्या कानाला पत्ता लागू नये! तिच्या अंगावर बसायची त्यांची काय बिशाद? तीने निदान एखादा तास झोपावे म्हणजे मला वर्तमानपत्र तरी सुखाने वाचता येईल एव्हढीच माझी इच्छा. आणि मग रोज गेला बाजारी माझ्या रणभूमीवर दहा ते पंधरा तरी माश्या मरून पडलेल्या असत! दुपारच्या निवांत झोपेमुळे लेकीने बाळसं धरलं ती गोष्ट पण लक्षात घ्यायलाच हवी.

कर्तव्यदक्ष्य नवरा रात्री घरी आल्यावर विचारत असे,"आज काय केलंत तुम्ही दोघींनी?"
"तुझ्या लेकीने चारदा बसायचा प्रयत्न केला, पाचदा पडली आणि मी माश्या मारल्या."

माश्या मारणे ही देखील एक कलाच आहे हे काही मी त्याला पटवून देऊ शकले नाही!