चिंब !

हे गाणं मला खूप आवडतं....पण तरीही...

ना धड इथलं ना धड तिथलं असं एक वय असतं...आणि त्या वयातून आपण सगळेच जातो...मीही गेले.

...तर असाच पाऊस लागला होता. कुठल्याशा क्लासवरून मी परतत होते. एकटीच होते...सोबत छत्री नव्हती. आणि मस्त पावसाची सर आली. मला चिंब भिजवून गेली. कसली मज्जा आली !

घरी पोचले तर आई वरच्यांकडे गेलेली होती. मी तशीच जिन्यांवरून उड्या मारत तिथे गेले...आणि अगदी जाहीर आरडाओरडा केला..."आई काय मज्जा झाली माहितेय ! मी येत होते ना परत तर ना पाऊस आला...आणि मी ना मस्त भिजले !"

"खाली जा आधी !" आईचा आवाज चढला...पुढल्या क्षणी पाठीत एक धपाटा बसेल असे वाटले...मी तशीच धावत खाली आले...आणि कपडे बदलले. आई खाली आली. "काय गरज काय होती मला वर येऊन तू किती भिजलेयस ते सांगायची ?! तुला माहितेय वरती सगळे दादा असतात ! सगळी मुलं आहेत त्यांच्याकडे ! एव्हढं साधं कळत नाही तुला ?! तिथेच एक ठेऊन देणार होते !"

ह्म्म्म...

ह्या श्रीदेवीला कुणी एक ठेवून दिली नाही वाटतं !

एव्हढी मोठी झाली तरी कळत नाही...एव्हढा मोठा माणूस बघतोय...आणि पिवळी तलम साडी नेसून करतेय हातवारे...भर पावसात ! बिच्चारा आमचा हॅन्डसम विनोद खन्ना किती त्रासलाय !

:)