सुरापान

देव सुरा पीत असत. ते प्रमाणात पीत असत की अधेमध्ये प्रमाण विसरत असत कोण जाणे. ते पीत असत असे म्हटले तर देवांनी आता सोडली किंवा देव आता अस्तित्वातच नाहीत असा काहीसा त्यातून अर्थ निघतो.

"काय मोरे भाऊ, तुम्हीं कुठे बघणार फायनल?"
"अरे, आम्हीं मस्त अंधेरीला एक हॉल बुक केलाय!"
"अरे व्वा! भारी!"
"असा मोठ्ठा हॉल आहे. आणि त्याच्या डाव्या हाताला आम्हीं देवघर सारखं केलंय."
"देवघर?"
"हो यार! आमच्या बायकांना लागतात ते असे देव. मॅच मध्ये काही गडबड झाली की त्या जाऊन बसतात तिथे! आणि आम्हांला पण जरा बरं वाटतं यार!"
"हम्म्म्म"
"आणि उजव्या हाताला असा मस्त मोठा बार टाकलाय! अशे मस्त टकाटक पिणार..आणि मस्त मॅच बघणार! धमाल येणारेय यार!"
"अरे व्वा! डाव्या हाताला देव आणि त्यांच्या समोर मद्यपान! सहीयेय भाऊ!"
"अरे! भारी आहोत बॉस आपण!"
"ऑफकोर्स ऑफकोर्स!"

गणपती विसर्जनाच्या दिवशी, एके वर्षी लालबागच्या राजाचे रस्त्यात दर्शन झाले होते. अलोट जनसमुदाय. अंगावर येणारा. घामट अनोळखी स्पर्श. आसमंतात दारूचा हलकासा दरवळ.

बघितलंय. हेही याची डोळा बघितलंय. घरात गणपती. रात्र रात्र जागरण. जुगार जोरात. पैश्याची देवाणघेवाण. पहाटे घरातील पुरुष मंडळी घरी परतलेली बघितली. आरतीला दारू पिऊन झोकांड्या खात झांजा वाजवलेल्या देखील ऐकल्या. समोर गणपती हलकेसं हसत विराजमान झालेला बघितला. मनाने टाहो फोडला. आक्रोश केला. गणपतीने खुणगाठ फक्त मारली. ऐकलेल्या आक्रोशाची.

देव सुरा पितात. मग त्यांचे 'लिव्हर' देखील 'डॅमेज' होते काय? म्हणे, लिव्हर हा शरीरातील एकच अवयव असा आहे, की जर त्यावरील अत्याचार थांबवले गेले तर ते पुन्हा आपली हकनाक गेलेली शक्ती मिळवू शकते. मग देवांना, त्यांच्या बायका इस्पितळात भरती करतात काय? त्यांना नियमितपणे औषधे देतात काय? आणि तरीदेखील देव पितात काय? व्यसन त्यांच्या हाताबाहेर जाते काय? इथून तिथून, रस्त्यावरून ह्या देवांना त्यांच्या बायका उचलून घरी आणतात काय? त्यांच्या बायका कधी टाहो फोडतात काय? आणि फोडलाच तर पिऊन तर्र झालेल्या देवांच्या कानी तो पडतो काय?

की देव सुरा पितात...
आणि म्हणूनच, आणि म्हणूनच...
पिऊन तर्र बेभान होणाऱ्या आपल्या भक्तजनांकडे देव दुर्लक्ष करतात काय?
(तूनळीची जी लिंक टाकली आहे ती माझी मैत्रीण वंदना, हिने त्यावेळी शूट केलेली आहे. )