जीवाला जन्म दिल्यावर नाळ कापली जाते...
आधार देण्याची जबाबदारी मातेवर रहाते.
वात्सल्य, प्रेम, ममता वगैरे.
आणि एक दिवस त्याच्या पंखामध्ये बळ येतं.
आईने अजून धरून ठेवलेली नाळ बाळ कापून टाकतं.
बाळाच्या नजरेसमोर आकाश अथांग असतं.
आणि त्यावेळी…
आईला आधार देणारं कोणीच नसतं...
ते कोसळलेलं झाड आडवं वाटेवर पडून रहातं…
बाळ बुंधा ओलांडून पुढे निघून गेलेलं असतं.
बुंधा…
जळणाला सारण
आधार देण्याची जबाबदारी मातेवर रहाते.
वात्सल्य, प्रेम, ममता वगैरे.
आणि एक दिवस त्याच्या पंखामध्ये बळ येतं.
आईने अजून धरून ठेवलेली नाळ बाळ कापून टाकतं.
बाळाच्या नजरेसमोर आकाश अथांग असतं.
आणि त्यावेळी…
आईला आधार देणारं कोणीच नसतं...
ते कोसळलेलं झाड आडवं वाटेवर पडून रहातं…
बाळ बुंधा ओलांडून पुढे निघून गेलेलं असतं.
बुंधा…
जळणाला सारण
11 comments:
sorry Anagha , he wachun mi khup serious note var jatey. aaplya kade he emotional blackmailing aahe ase mala vatatay. Bhavanana aayushyat jaroor sthaan have pn dusryala adkavnyasathi tyacha upyog kadhich karu naye. aani aaplya samajaat nemke tech hotay.
mulani aai vadilana sanmanaane aani premane vaagavne he tar mahatvache aahes pn mulani jara kuthe vegli vaat nivdaaychi tharvali tr tyacha arth to/ti aata aamcha rahila nahi asa aakant kashasathi? mazya aaju bajula aata anek prasang ase ghadlet ki aai vadilanchya muurkh attahaasamule mule /muli adkun padli aahet aani aayushyacha aanand te gheu shakt nahiyet. I feel sorry for their parents karan manatun tyanchya vishyi kiti raag aahe he eka mulachya tondatun mi pratyksh aikle aahe. aani tyamule I m very proud of my parents ki tyani mala ase bandhun thevlele naahi. jr aai vadil mulanchya ichchancha aadar karteel tr mule pn aai vadilanvishyee prem nakki dakhavteel.
he vaachun mala kahi nirash zalelya mulamulichi aathvan zali, mhannon lihile.
Take it easy Devashri. Not to worry. I am definitely not creating a victim here. :) :) :)
And thanks for your comment. :)
पक्षी योग्य वेळी उडाला नाही; तर झाडाला नंतर वाईट वाटेल ...जे होतं ते योग्यच ..
:) पक्ष्याने उडायलाच हवे. त्याचे पंख बळकट व्हावेत ह्यासाठीच तर प्रयत्न केले असतात. स्वत:च्या अथक प्रयत्नांना आलेलं पिल्लाचे रूप भावतच. फक्त त्यानंतर आईला आलेलं एकटेपण काही नाकारता येत नाही. आणि ते का शब्दांत उतरवू नये ? शब्दांत उतरवले म्हणजे लगेच पक्षी 'बळी' होत नाही; जसे वेदनांना शब्दरूप दिले म्हणून आई 'गुन्हेगार' होत नाही. कुठल्याही वेदनांतून बाहेर पडण्याचे बळ हे आईला प्रसववेदना झेलतानाच मिळालेले असते. :) :)
का ग? आई थकली की ते बाळंच आईची आई होऊन धावत येतं की कित्येक वेळा!
Khare ahe anagha... aplya bhavnanna, jya kharyach talta yenyasarkhya nahiiit... jar likhanat hee tyanna shabdroop milale nahi...tar jagnech kathin houn jaiel
kahi goshti kiti hi yogya aslya tari tyabaddal kuthe tari khant vattech...ani tyanna shabdanchya sahayyane vaat karun dene yat kahi dosh nahi...kimbahuna tyane apli mansik sthiti nirogi rahate ani mhanun he vyakt hone changlech
खरंय गौरे. :)
श्रीराज, समजून घेतल्याबद्दल आभार !!! :)
सौरभ :)
True
Post a Comment