माझी चित्रकला...

आज कामाला माझ्या घरच्या दोन्ही बायका येणार नाहीयेत ! केर, लादी, धुणी, भांडी हे सर्व गपगुमान आटपायचं सोडून माझा हा उद्योग चालू आहे ! चित्रकलेचा ! गेला तासभर मी घरात वेगवेगळ्या ठिकाणी माझी ही चित्रकलेची वही फिरवतेय ! फोटो काढायला ! कारण कुठेच प्रकाश बरोबर पडत नाहीये ! चित्रावर 'कास्ट' येतेच आहे ! आणि मी त्यावर काहीही उपाययोजना करू शकत नाहीये ! :(
असो…
करा बाबा तुम्ही सहन हे सगळं ! माझी चित्रकला आणि चित्राचे फोटो !
:)

प्रयत्ने वाळूचे कण रगडीता… :)

हा एक मराठी मुलगा. आम्ही भेटलो तेव्हा आमच्या खूप छान गप्पा झाल्या होत्या. एकूणच रापलेला बोलका चेहरा. खडतर आयुष्य चेहेऱ्यावर उतरलेले. जखमेच्या खुणा, काळा रंग, गुलाबी जांभळे ओठ. मला वाटतं ह्या चेहेऱ्यात खरं तर अजून बरंच काही आहे जे मला नाही कागदावर उतरवता आलेलं. ह्याचे मी आधी एकदा पेन्सिल स्केच केले होते. आणि गेल्या पंधरा दिवसांत जलरंग हाताशी घेऊन दोन प्रयत्न केले होते. अयशस्वी. आजही मी त्याला फक्त १० % न्याय देऊ शकले आहे.
:)

अजून एक...

सराव…

जुने सवंगडी...

तुम्ही शब्दांच्या शोधात येत असाल आणि तुम्हाला सध्या इथे रंग सापडत असतील. तुम्ही मग चित्रावर एक नजर टाकता आणि निघून जाता. तुम्ही भेट देण्यात मात्र खंड पडत नाही, ह्याची मला जाणीव आहे. परंतु का कोण जाणे सध्या शब्दांनी नव्हे तर रंगांनी मला आधार दिला आहे. कॉलेजचे दिवस सरले आणि रंग, कुंचला ह्यांच्याशी असलेले नाते हळूहळू धुसर होत गेले. ऑफिसमध्ये कुठल्या कामासाठी एखाद्या चित्राची गरज पडली, एखाद्या स्क्रिप्टसाठी स्टोरीबोर्ड करावयाचा असला तर एखाद्या चित्रकाराला स्क्रिप्ट समजावून देऊन त्याच्याकडून मनासारखे काम करून घेणे चालू झाले. कारण अंगावर तीच जबाबदारी आहे. मी बसून चित्र काढणे गृहीत नाही. परंतु, काही दिवसांपासून मन सारखं ओढ घेत होतं ते कागद, रंग आणि कुंचला ह्यांच्याचकडे. जुने सवंगडी दारावर थाप मारत होते जणू. तेव्हा सध्या मी त्यांच्या स्वागतात गुंतलेली आहे. रोज ऑफिसमधून परत आले की त्यांच्याबरोबर गप्पा मारत बसते. कधी गप्पा रंगतात तर कधी फसतात. पण हरकत नाही.
मैत्री जेव्हा सगळेच बांध, ओलांडून पुढे जाते तेव्हाच तर ती रंगते.
हो ना ?

Sketching...

मायलेक...

नेल्सन मंडेला...

जाताजाता...

पुन्हा एकदा…