नुसतंच तोंड..
ते देखील हसरं नाय...
फक्त एक सरळ रेषा..
आतून फक्त बाहेर येऊ शकेल...
आत काय बी जानार नाय!...
जागाच नाय तेव्हढी..
सुरुवात लय सुंदर!
टिंग टिंग....टिंग टिंग....
तुमच्या चुकेला थारा न्हाय...
हाकलून लावल...
बरोबर असाल तर मात्र येईल...
ती वाट पहायला लावणारी ओकारी...
झेला! झेला! ओंजळीत झेला!
कोणाच्या ओकारीची एव्हढी वाट कधी नव्हती बघितली...
आणि ती थांबूच नये असं देखील नव्हतं कधी वाटलं...
ओक बाई ओक!
पण पोटात हिच्या जास्ती जातही नाही...
आणि पोटात हिच्या काय रहात बी नाय...
मग काय करल?
महिन्याच्या अर्ध्यावरच हिचं पोट रिकामं...
कसलं ऑल टाइम मनी आणि कसलं काय!
पोटातच काय नाय तर हे सोंग, बाहेर टाकणार काय?
वर तोंड करून निर्लज्यासारखी रिकामं पोट दाखवल!
देऊ का एक गुद्दा पोटात?
3 comments:
anagha its too good! in fact every body smiles with its vomit! so to call it as `RADGANE` is a mockery of it.
too good :D :D
धन्यवाद गौरी!
:)
Post a Comment