नमस्कार

नमस्कार

Pages

Monday 6 September 2010

प्रेम म्हणजे प्रेम असतं... त्यांचं आपलं सेमच असतं...

त्या दिवशी आमच्याबरोबर ऑस्ट्रेलियाचं एक कुटुंब होतं. साठीच्या आसपासचे चटपटीत दिसणारे काका, त्यांच्याहून का कोण जाणे कमीतकमी दहा वर्षांनी मोठ्या वाटणाऱ्या काकी आणि त्यांचा २७/२८ वयोगटात मोडू शकेल असा ताड्माड मुलगा. मराठमोळा म्हणता येईल असाच काहीसा काकींचा पेहेराव होता. कमरेखाली येईल असा पोलका आणि गुढघ्याखाली जाईल असा परकर. ते आस्ट्रेलियन, आम्ही भारतीय, आमची वाटाडी रशियाला चिकटून असलेल्या एका चिमुकल्या गावातील चिनी आणि रस्ता बीजिंग मधला. आम्ही दोघी मायलेकी युवकाबरोबर मागे, त्यापुढे हे काकाकाकी आणि त्याहीपुढ़े चालकाबरोबर चिनीमकाव! दिवसाभरात आल्यासरशी बघता येईल ते पदरी पाडून घ्यावं आणि 'चला, पैसे वसूल' असं म्हणावं असा एक कट्टर भारतीय बाणा मनाशी बाळगून आम्ही प्रवास सुरु केला. कालच भरलेल्या पैश्यांत कायकाय दाखवलं जाणार आहे ह्याची यादी एका चिटोऱ्यावर लिहून घेतली होतीच. वर इंग्लिश मध्ये आणि खाली चिनी भाषेत! उगाच गोंधळ नको!
अकस्मात् काकांनी बॅगेतून कॅमेरा बाहेर काढला आणि त्यावर काहीतरी शोधायला सुरुवात केली. काही मिनिटांत त्यांचा शोध पूर्ण झाला आणि ते मागे वळले. आम्ही त्या छोट्याश्या स्क्रीनवर नजर केन्द्रित केली....आणि बघावं तर एका बाथटबात दहा वर्षापासून ते जेमतेम एक वर्षाच्या बाळापर्यंत १० मुले उभी! एकमेकांना चिकटून, धक्काबुक्की करत! सगळे मुलगे! "Our daughter's kids!" एकुलत्या एक मुलीला वाढवताना दमछाक झालेल्या मी विचारलं,"Ya? How old is she?"
"३२"
हे काय उत्तर झालं? मी लागले ना गणित मांडायला!
भारतीय आजोबा आणि हे आस्ट्रेलियन आजोबा ह्यांच्या भावप्रदर्शनात काडीचाही फरक नव्हता! आपल्याकडे नाही का सगळेच आजी आजोबा आपल्या नातवंडांचे फोटो आल्यागेल्याला, धरून, पकडून, मारून, मुटकून दाखवत असतात? मोठ्या अभिमानाचे तेच भाव काकांच्या चेहेऱ्यावर पसरले होते. बहुतेक आम्ही काही आमचा अविश्वास लपवून ठेवू शकलो नाही. पुढचा फोटो त्यांनी ३२ वर्षांच्या आपल्या कर्तबगार कन्येचा दाखवला. बया दिसत होती खरी तिशीची!

थोड्याच वेळात 'फॉर्बिडन सिटी'त पोचलो. एका ठिकाणी बऱ्याच पायऱ्या चढाव्या लागणार होत्या. काका, काकींसोबत खालीच थांबले आणि आम्ही पायऱ्या चढू लागलो. परत आलो तर चिमुकल्या काकी एका चार फूट कट्ट्यावर बसलेल्या. पोरगा आमच्याबरोबर होता. काकांनी आम्हांला येताना बघितलं आणि बायकोला उतरवायला पुढे सरसावले. तरुण लेक म्हणाला,
" Wait Papa, I'll pick her up."
पण कसले काय! त्याचे मातापिता कसले त्याला ऐकतायत! नवऱ्याने उघडलेल्या दोन्ही हातांत काकींनी जी काही गोड उडी मारली! तिथे जर समुद्र असता आणि आम्ही जिथे उभे होतो ती जर 'Titanic' असती तर मी नक्की सांगते तुम्हांला, पुढच्या क्षणी लिओनार्दो आणि केटची ती गाजलेली रोमँटिक अदा आम्हांला बघायला मिळाली असती! काकांनी अलगद लाडक्या बायकोला धरतीवर उभे केले! मी हळूच मुलाकडे बघितलं. ह्यांचं हे नेहेमीचंच असे भाव घेउन हसत तो तिथून निघाला.
आम्ही दोघी देखिल 'पुढील प्रेक्षणीय' स्थळी निघालो!

8 comments:

Raindrop said...

same asta ga same asta :)
I have a Swedish friend Anders. He has known his wife Monica for 30 years now. In 2007 when i visited them...we were all sitting and he saw lovely sunlight entering the room. He got up and told Monica - Let's show vandana how we dance Polka. And they danced...n danced and danced! Just the two of them...lost in their own world...one song after the other...eyes locked...they kept dancing.

what a lovely memory you brought back Anagha :) thanks!

Anagha said...

Vandu, I could see the couple dancing.. :)
Got tears in my eyes...
:)

Raindrop said...

will show you the video some day...they danced as if they were the only two people around....and lovely sun in the room...dancing in silhouette...so much love :)

Anagha said...

Attach it here or to your blog.... :)

Shriraj said...

Kharay Anagha. Tya Bob-ne mhatlelach aahe na -
"Love Makes the World Go 'Round"

सौरभ said...

हाहा... उनकी तंदुरुस्ती का राज डाबर का च्यवनप्राश!!!

Anagha said...

hmmmmmm
सौरभ, तसंच असणार बहुतेक! :)

Anagha said...

श्रीराज, खूप छान....आपण भरपूर वाचन करता वाटतं? :)