आनंदाचे मोजमाप

काही दिवसांपूर्वी एका संशोधनाविषयी लिखाण वाचनात आलं.
संशोधन होतं ते 'माणूस भौतिक गोष्टीची खरेदी आणि कुटुंबियांबरोबर केलेल्या सहली ह्यातील कोणत्या गोष्टीने जास्ती सुखी होतो' ह्याविषयी.
म्हणजे बघा पैसे हातात आले की आपण एकतर त्यामधून काही खरेदी करतो....किंवा त्या पैशंामधे आपण आपल्या मित्रपरिवाराबरोबर वा कुटुंबियांसमवेत सहलीला जातो.
संशोधकांच्या मते, जर माणसाच्या आनंदाला पट्टी लावली तर 'भौतिक गोष्टीच्या मालकीमधून मिळालेल्या आनंदापेक्षा; सहलींमधून जो आनंद मिळतो तो कितीतरी पटीने अधिक असतो. त्यात मत्सर नसतो.'
म्हणजे असं समजा की मी आज ५२" टीवी घेतला आणि मोठ्या अभिमानाने शेजारणीला सांगायला गेले आणि मग जर तिने मला तिच्या ७२" प्लाझ्माच्या नवीन खरेदीविषयी सांगितले कि झालं न फुस!
त्या ऐवजी जर मी माझ्या सहली विषयीचे आनंददायी अनुभव तिला सांगितले आणि तिने तशाच प्रकारचे तिच्या सहलीचे अनुभव सांगितले तर कसा आनंदीआनंदच नाही का?
म्हणजे 'अगं, काय गंमत आली महितेय का..अश्या प्रकारे सुरु झालेले संभाषण, अगं, खरंच आमच्या ह्यांनी देखील ना तिथे तश्शीच गंमत केली....' अशाच आनंददायी शब्दांवर ते संभाषण संपू शकते...
उगाच मत्सराचा लवलेशही मनात न घेता...
जरी स्थळे वेगवेगळी असली तरी देखील.
आता जळणाराच स्वभाव असेल तर नाही आपण काही करू शकत..
पण जे काही त्यांनी संशोधन केलं त्यात त्यांना हा असा निकाल मिळाला!
तेंव्हा बुवा, पुढच्यावेळी जेव्हा कधी बोनस हातात येईल ना, तेंव्हा विजय सेल्स न गाठता माळ्यावरची धुळीने माखलेली haversack खाली घ्या!